Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Με απλή στατιστική.

με την άγνοια
οδηγό και αρχή
συμπεραίνω από εικασίες και μόνο
με σκοπό την εκούσια κατολίσθηση – μα πλέον πέφτω
όχι ματώνοντας πρώτα γόνατα
και
μετά
κάτω σαν
από κόπωση

αργά

όπως

συνηθίζω - μα γρήγορα
σε κενό που δεν είναι καν παρόν
μόνο ίλιγγος και κούφιος αέρας που
με πιέζει στα αυτιά και
σφυρίζει και να μην τον ακούω
να κάνω πως δεν τον ακούω
να μην με ακούει και
λευκά στρώματα που
απομακρύνονται πανικόβλητα
κοιτώντας με
κοιτώντας τα
να δραπετεύουν
προς τα πάνω
μοιρολατρικά απαθής
απαθώς μοιρολάτρης
χωρίς χέρια
ενώ απομακρύνεται
η ελπίδα;

πως
δεν έχει γεννηθεί
ακόμα
και αν το κάνει δε θα το κάνει







εδώ.